Verteld door anderen

Wij hebben bij Ann als koppel een creatieve sessie gedaan. We kregen de ‘opdracht’ om samen één schilderij maken in een techniek nat in nat schilderen. We mochten elk onze eigen kleur kiezen en gingen dan aan de slag, zonder overleg en in stilte.
Zonder dat we met elkaar praatten, leverde dit een confrontatie op. Op een liefdevolle manier legde Ann ons uit wat ons gezamenlijk schilderij, onze individuele aanpak en onze reacties op elkaar betekenden en hoe dit weerspiegelde hoe wij als koppel met elkaar omgaan. Dit gaf ons een duidelijk beeld van hoe wij in het dagelijks leven tegenover elkaar staan.

We kregen een helder beeld en inzicht over ons eigen gedrag en dat van de ander. We zagen hoe we zelf conflicten veroorzaakten in onze relatie. Hierdoor werd het gemakkelijker om ons eigen gedrag en dat van de ander te begrijpen, vooral op momenten dat er spanningen waren.
Op het einde van de sessie liet Ann ons een afsluitende oefening doen, om dichter bij elkaar te komen.

We vonden deze therapiesessie – die we helemaal niet ervaarden als ‘therapeutisch’ – zeer mooi en aangenaam. Het is nu reeds twee jaar geleden dat we ons gezamenlijk schilderij maakten en de resultaten van deze sessie hebben een blijvende positieve invloed gehad op onze relatie.

Ik heb jarenlang last had van faalangst. Mijn ouders hebben me altijd het gevoel gegeven dat ik niet goed genoeg was en dat wat ik deed óók niet goed genoeg was. Hierdoor bouwde ik jaar na jaar een enorme hoeveelheid kwaadheid en angst op. Ik had voortdurend last van frozen shoulder en nekpijnen.

Mijn kwaadheid kon ik op geen andere manier uiten dan door af en toe met dingen te beginnen gooien of met mijn vuist zo hard op tafel te slaan dat het pijn deed. Ik was bang dat als ik mijn kwaadheid uitte, ik ook de liefde zou verliezen van wie mij dierbaar is.

Ann De Blaeser raadde me Emotioneel lichaamswerk® aan. Dankzij die zachte therapie leerde ik beetje bij beetje mijn kwaadheid te uiten door mijn stem te gebruiken. Ik ontdekte dat ik mijn kwaadheid gedoseerd naar buiten kon brengen. Ik houd me nu minder in en geef duidelijk mijn grenzen aan. Wonderlijk, hoe mijn lichaam me geleerd heeft hoe ik op een gezonde manier met angst en kwaadheid om kan gaan.

Ik kon me niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst had geweend. Ik ben iemand die al mijn gevoelens verdringt. Ik had het gevoel dat ik al mijn hele leven met verdriet leefde en dat ik al mijn energie gebruikte om dat aan niemand te laten merken. Het resultaat was dat ik me futloos, lusteloos en depressief voelde. Het was alsof ik voortdurend een krop in mijn keel en een stalen riem rond mijn hart had.

Tijdens mijn eerste sessie bij Ann voelde ik me vooral angstig. Ik voelde de tranen opkomen, al wist ik niet waarom, en deed alle mogelijke moeite om ze te verbergen. Ann merkte het, maar zei er niets over.

Tijdens de tweede sessie voelde ik me veilig genoeg om mijn verdriet te laten stromen. Ik was eerste bang om gek te worden, want het voelde als een extreme vorm van ‘loslaten’, maar in de loop van de sessie merkte ik dat ik mijn emoties zelf kon opzijzetten als ik dat wilde. Dankzij deze therapie durf en kan ik nu mijn verdriet voller en dieper uiten bij mensen die me nabij zijn. Achteraf voel ik de aangename ruimte die is ontstaan in mijn borst. Ik heb mijn levenslust teruggekregen. Deze therapie doet me goed. Ik ga nog eens per maand terug naar Ann voor een ‘onderhoudsbeurt’ en ik ontdek steeds meer over mezelf.

‘Ik ben jarenlang in therapie geweest – zowel groepstherapie als individuele therapie bij een psychiater – maar op den duur had ik het gevoel dat ik “uitgepraat” was. Ik had mezelf van binnen en van buiten geanalyseerd en ik had een goed beeld van hoe mijn problemen waren ontstaan, maar daar bleef het bij. Ik voelde me niet goed in mijn vel, ik voelde me anders dan anderen, ik voelde me steeds geremd en ongelukkig.

Ann stelde me kunstzinnige therapie voor, iets waar ik nog nooit over gehoord had. Ze legde me uit hoe het werkt en vertelde me dat ik absoluut niet moest kunnen tekenen of schilderen om ermee te starten. Gelukkig, want ik ben helemaal niet artistiek aangelegd en tekenen is niet mijn ding.

Ik begon eraan, verstand op nul. Ik ontdekte dat ik met een penseel in mijn hand en een serie verfpotjes in de buurt anders ging denken. Toen ik op het doek stond te kliederen (ik kan het niet anders noemen) was ik helemaal in het ‘nu’. Ook al zag ik niets in wat ik had geschilderd (tenzij wat onbestemde kleuren en vormen), toch gaf ik onbewust informatie van mezelf door aan Ann. Zij begeleidde me op een zachte manier naar een andere tekening, die iets losmaakte in mijn geest. Ik begon spontaan te wenen en wist niet waarom. Ann vertelde me dat het creatieve proces een beweging in de hersenen bewerkstelligt die ervoor zorgt dat je je kunt ontspannen, of die pijn en verdriet kan verminderen of die kan maken dat je dingen kunt aanvaarden of loslaten.

Hoe dan ook voelde ik me na enkele sessies kunsttherapie een andere persoon. Ik voelde mezelf ‘lichter’. Voor mij was dit een heel verrassende en bevrijdende ervaring.’